Ratio quidem vestra sic cogit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Minime vero, inquit ille, consentit. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Quid autem est amare, e quo nomen ductum amicitiae est, nisi
velle bonis aliquem affici quam maximis, etiamsi ad se ex
iis nihil redundet?

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam
magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit
amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Bork: Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Non igitur bene.: Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Scaevolam M.: An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Bork: Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Quare attende, quaeso.: Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Bork: In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Duo Reges: constructio interrete.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Minime vero, inquit ille, consentit. Sint ista Graecorum; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.